Tammy odruchowo rzuciła okiem i zamarła. - Jeżeli zacznie pani robić mi trudności w zabraniu chłopca do domu, wystąpię o przeniesienie prawa do opieki na mnie - zagroził. - Z łatwością je uzyskam, ponieważ do tej pory nie wywiązywała się pani ze swoich obowiązków wobec siostrzeńca. chciałem ją wyrzucić. Ale kiedy spojrzałem wokół i zobaczyłem, że jest ona jedną żywą wówczas zielenią na mojej - Jesteś bar... - Aha. W ten sposób wyślemy wodę z rejonów zagro¬żonych suszą w rejony zagrożone powodzią. Myślisz, że to dobry pomysł? "Nie chcę już pić. Potrzebuję przyjaciela. Przyjedź." - choć pod tymi słowami był bardzo nieczytelny podpis, Mały ciężaru szybko rozwijał się i gwałtownie opadał, by zatrzymać się tuż nad podłożem. - I nie dostałeś fioła na punkcie swojego małego bratanka? - Nie ma potrzeby - zaoponował Mark. – Apartament został wynajęty do końca miesiąca. ROZDZIAŁ DRUGI Za to książę z całą pewnością istniał - doskonale zbu-dowany, nieodparcie męski, a przy tym wykwintny, świa¬towy i... i z zupełnie innej bajki. Wyglądał na jednego z tych, którzy uwielbiają miejskie życie i najlepiej czują się w modnym klubie, gdzie sączą drogie trunki lub delektują się wyrafinowaną kawą. To było kompletnie nie w stylu Tammy. Jej wystarczało ognisko na biwaku i najtańsza her¬bata z paroma liśćmi eukaliptusa dla smaku. - Nie to co księżna Lara? - dokończył Mark. Dlaczego?
- Aha. W ten sposób wyślemy wodę z rejonów zagro¬żonych suszą w rejony zagrożone powodzią. Myślisz, że to dobry pomysł? Książę z trudem zachowywał cierpliwość. Adoptowaliśmy Henry'ego, Mark zajmuje się reformami, a ja dbam o okoliczny drzewostan, który liczy sobie ponad trzysta lat. Nie macie pojęcia, jakie wspaniale okazy tu ros¬ną! Niestety, wiele z nich potrzebuje natychmiastowej po¬mocy, a ja nie dam rady wykonać całej pracy, tym bardziej że Mark od jakiegoś czasu zabrania mi chodzenia po drze¬wach. Czy zgadniecie, dlaczego, jeśli podpowiem, że zrobi¬łam się trochę grubsza i że oboje jesteśmy z tego powodu niezmiernie szczęśliwi?
Becketta. Jim Beckett był człowiekiem, który odkrył Henry'ego Hawkinsa. odwrócił się wolno w stronę Everetta. Szef spoglądał ze współczuciem, ale na piersi. W końcu zrozumiała. Wszystko. Cały ogrom. Dlaczego ludzie się
- Nie mogę powiedzieć, dokąd jadę. Nigdy nie zdawała sobie sprawy, w jak wielu miejscach można się było zaszyć wokół jej – Pani syn ma problemy emocjonalne. Musi pani kontrolować, co czyta i ogląda w
się tego dowiedzieć. Tammy wściekła się. z domu, by je odnaleźć, lecz niestety, bez skutku. Nie potrafię więc Wam powiedzieć, ilu kartek brakuje. to, że zawiera w sobie obietnicę następnego... Tak jak zachód słońca zawiera w sobie obietnicę następnego dnia. Nagle przypomniał się jej werset z Szekspira: I tak mam odejść bez zaspokojenia? Tammy obróciła się gwałtownie i popatrzyła na niego z niedowierzaniem. - No, wraca do Renouys, a mnie zostawia samą na go¬spodarstwie. O, jak widzę, pani też uważa to za zły pomysł. Proszę więc przekonać księcia, dobrze? - Obróciła się do Marka i obdarzyła go słodkim uśmiechem. - A teraz Wasza Duża Wysokość wybaczy, ale muszę położyć Jego Małą Wy¬sokość do łóżka.